ΚΑΘΕ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΣΩΤΗΡΙΟ ΕΤΟΣ 912 μJ (μετά JOY)

Ο ήλιος είχε δύσει εδώ και μισή ώρα, όταν ο Γκαμιάς, αποκαμωμένος άνοιξε την πόρτα του καπηλειού του Βρέξιανς.
-Καλησπέρα Βρέξιανς.
-Καλώς το κοπρόσκυλο...
Η απάντηση του Βρέξιανς ακούστηκε ακαθόριστη, μέσα στο θόρυβο του κόσμου που έπινε κι έτρωγε. Η τσίκνα από τα ψητά γέμιζε την ατμόσφαιρα μαζί με μια ταγκή αποφορά, ανάμικτη από ιδρώτα και βρώμα.

Η Γκαργιόλα, το δουλικό του Καπηλειού, του σερβίρει μία κούπα ροδίτικο γλυκό κρασί, - το κρασί των Ακριτών - ζύθος δεν έπαιζε, γιατί τέλειωσε το προηγούμενο βράδυ μετά την επίσκεψη της Αυτοκρατορικής φρουράς, των γνωστών σε όλους ΤΖΟΪΔΩΝ.

Του έκλεισε το μάτι πονηρά – γνωστός για τα προσόντα του ο Γκαμιάς - και απομακρύνθηκε προς το βάθος, εκεί που ήταν η κουζίνα και η σκάλα για τον πάνω όροφο, με τα λιγοστά τρισάθλια δωμάτια του πανδοχείου, εκεί που κάθε βράδυ, η Γκαργιόλα έσβηνε τον ιντερνετικό πόθο σε αυτούς που μεθυσμένοι πλήρωναν, για να χορτάσουν τον έρωτα στο βρώμικο κορμί της.
Έσκυψε προς το μέρος του, έτσι που τα στήθια της φάνηκαν σε όλη την μεγαλοπρέπεια τους και του άφησε μια γαβάθα με χυλό και ένα ακαθόριστης προέλευσης κομμάτι κρέας.

Άρχισε να τρώει αργά και με το κουρασμένο του βλέμμα, παρακολουθούσε με μεγάλη προσοχή τις παρέες των οπλιτών, των κλώνων και των εμπόρων, που τραγουδούσαν μεθυσμένοι, χουφτώνοντας τα δουλικά και τις ιντερνετικές πόρνες από κάθε μεριά του γνωστού κόσμου. Αυτές με την σειρά τους, τους χαϊδολογούσαν και τσατάριζαν με πέρυσι φροντίδα προσπαθώντας να αποσπάσουν και τις τελευταίες πενταροδεκάρες τους, υποσχόμενες κάθε λογής απολαύσεις και όργια σε πραγματικό χρόνο.

Με την άκρη του ματιού του ο Γκαμιάς, είδε μία παράξενη μέσα σε αυτόν τον συρφετό φιγούρα να σηκώνεται και να έρχεται προς το μέρος του. Δεν ήτανε ολόγραμμα!
Το χέρι του κινήθηκε γρήγορα και κάτω από τον ξεθωριασμένο γαλάζιο του μανδύα, άδραξε την λαβή της μακριάς του κάμας, απο κρυπτονίτη και το δέρμα της έγινε ένα με την παλάμη του.

-Χαίρε, Γκαμιά Ακρίτα
-Χαίρε, εκατόνταρχε Γκαβλιάρη, έχασες βλέπω τον δρόμο και χώθηκες σε αυτή την σκατοτρύπα.

Ο εκατόνταρχος Γκαβλιάρης χωρίς να ρωτήσει, άδραξε το σκαμνί που βρισκόταν δίπλα στον Γκαμιά, κάθησε και με ύφος σοβαρό και παράλληλα θλιμμένο άρχισε να λέει:

-Έχω διαταγές Γκαμιά Ακρίτα να σε συνοδεύσω στο σπίτι του έπαρχου Άραχνου, στην άλλη μεριά της πόλης.
-Και για ποιο λόγο νομίζεις ότι θα σε ακολουθήσω εκατόνταρχε Γκαβλιάρη;

Απάντησε ο Γκαμιάς χαλαρώνοντας το σφίξιμο στην λαβή της κάμας του.

-Γιατί ο Αυτοκράτορας Γκόλουμ πέθανε σήμερα το απόγευμα!!. Και πρέπει να κάνουμε την μεταθανάτια δεξίωση.

Το χέρι που τόση ώρα κρατούσε την κάμα χαλάρωσε. Στο πρόσωπο του Γκαμιά Ακρίτα ζωγραφίστηκε μία παράξενη έκφραση. Έβγαλε από το πουγκί του ένα χάλκινο Ευροπουλόπουλο και το ’ριξε στο βρώμικο τραπέζι.

-Σ’ ακολουθώ, Εκατόνταρχε Γκαβλιάρη.





ΚΕΦΑΛΑΙΟ ένα



Ο Αυτοκράτορας, Γκόλουμ ο Έκτος που τον ονόμαζαν σοφό, πέθανε αργά το απόδειπνο μιας καλοκαιριάτικης μέρας του 912 μ .J. , αφού πρώτα έστεψε συμβασιλέα τον μικρό του γιο, Γκροκερους τον Μπυρογέννητο. Τα τελευταια του λογια ηταν ένα ποιημα από τα κρυφα αρχεια του G.L.O.T.R στην ξεχασμένη πια Φινλανδική γλώσσα. Γλώσσα που έγινε της μόδας μετά απο την νίκη των LORDI στον διαγωνισμό EUROVISION της Αθήνας το 2006 μχ δηλαδή περίπου 2000 χρόνια πριν.

Joulupuu on varastettu,
jeparit on ovella.
Joulupukki hirtettynä
killuu kuusen oksalla.
Kuusen pienet kynttiläiset
käristävät pukkia.
Pukkii huuta tuskissansa:
"Tuokaa haudalle kukkia!"
Kuusen pienet kynttiläiset
ovat aivan pätkiä.
Ympärillä lapsukaiset
vetelevät sätkiä!


Την συμβασιλεία ανέλαβε ο αδελφός του ΓκΔιάβλο . Άτυχος όμως ο ΓκΔιάβλο πεθαίνει ένα χρόνο αργότερα και έτσι δημιουργείται μία αντιβασιλεία από την μητέρα του Γκροκερους, την Γκτρίμπλες, τον Πατριάρχη Μπέιλις Α! τον Μυστικό, τον Μάγιστρο Γκπολυμήχανο και τον Μάγιστρο Αραχνο. Αυτή η αντιβασιλεία άσκησε τα καθήκοντά της για 8 χρόνια μέχρι την στέψη του Γκροκερους το 920 μ.J. , σε μία περίοδο πολύ ταραγμένη και πολύ επικίνδυνη για το NeoΒυζάντιο.



Κωνσταντινούπολη Σωτήριων έτος 913 μ.J.
29 Ιουνίου, Γιορτή των Αγίων Αποστόλων των Κλώνων.

Από την εκκλησία, την αφιερωμένη στους Απόστολους τους Κλώνους, ένα πολύχρωμο πλήθος άρχισε να ξεχύνεται στους δρόμους και να γεμίζει τα στενά σοκάκια με χαρούμενες φωνές.
Η μεγάλη νηστεία, τελείωσε με την χαρμόσυνη λειτουργία στο ναό και ο κόσμος σε μεγάλες παρέες θα γιόρταζε, με φαγοπότι, μουσική και άγριες ιντερνετικές μονομαχίες την neo-χριστιανική αρχή του καλοκαιριού.
Σε μία παρέα από αξιωματικούς, κλώνους και ανθρώπους τις αυλής ένα θέμα κυριαρχούσε στις συζητήσεις τους εδώ και πολύ ώρα, ο θάνατος του Αυτοκράτορα ΓκΔιάβλο.
Η Κωνσταντινούπολη, είχε θρηνήσει 2 αυτοκράτορες σε λιγότερο από ένα χρόνο, και οι καιροί ήταν παράξενα κυβερνο-πονηροί.
Η Βασιλική οικογένεια άρχισε να ανηφορίζει προς το παλάτι και οι καβαλάρηδες της αυτοκρατορικής φρουράς -οι JΟΪΔEΣ- άνοιγαν τον δρόμο μπροστά τους.
Δίπλα στον νεαρό αυτοκράτορα και την συνοδεία του, ένας νέος άντρας με όψη ανθρώπου της μάχης και βλέμμα λογίου, περπατούσε αγέρωχα συζητώντας με τον Μάγιστρο Γκπολυμήχανο Ελλάδα.

-Γκαμιά Ακρίτα, η αναφορά σου για τις κινήσεις των neo-Αράβων στα νότια σύνορά μας, ήταν πραγματικά πολύ χρήσιμη, δεν γνώριζα όμως ότι μιλούσες εκτός από Καλιαρντά και την Αραβική διάλεκτο.
-Μάγιστρε, με τιμούν με έναν ιδιαίτερο τρόπο τα λόγια σας, όμως τα συγχαρητήρια δεν ανήκουν σε μένα αλλά στους ακρίτες cyber-κατάσκοπους, που χρόνια ζουν με άλλα ονόματα μακριά από την πατρίδα τους, τσατάρωντας, διαβάλλοντας και λοιδορώντας ανάμεσα σε άπιστους στην Χαράν, την Εμμέτ, την Εσίβη, ακόμα και στην ίδια την Βαγδάτη.
-Γκπολυμήχανε Ελλαδά, ακούστηκε η νεανική φωνή του αυτοκράτορα.
-Ο άρχοντας που βρίσκεται δίπλα σου, έχει αποσπάσει όλο το ενδιαφέρον σου , πες μας και εμάς ποίος είναι αυτός που μας στέρησε σήμερα τις χαριτολογίες και τα αστεία σου.
-Μεγαλειότατε, να σας παρουσιάσω τον Γκαμιά Ακρίτα, γιο του φίλου μου Δημητρίου από την Θεσσαλονίκη.
-Ο νέος τούτος άνδρας ανήκει , όπως και ο πατέρας του στους Ακρίτες και με την ευκαιρία της άφιξης του στην Βασιλεύουσα, με επισκέφθηκε για να μου μεταφέρει τους χαιρετισμούς του πατέρα του και μερικές μικρούλες σκλάβες για να με βοηθούν στις δουλείες του σπιτικού..
-Γκπολυμήχανε Ελλάδα, άμα το πλένουν καλά να τις στείλεις και στο παλάτι να βοηθήσουν την αρχιπλύστρα την Ραβέλα γιατί είναι άσχετη και τεμπέλα!
Ο Γκαμιάς Ακρίτας όση ώρα ο Γκπολυμήχανος Ελλαδάς τον παρουσίαζε στον Γκρόκερους, είχε καθίσει σε στάση προσοχής και με το που τελείωσαν τα λόγια του, έκανε μία βαθιά υπόκλιση προς τον Αυτοκράτορα, λέγοντας :
-Μεγαλειότατε, συγχωρήστε με αν οι τρόποι μου είναι άξεστα Ιντερνετικοί και βαρβαρικοί και με κάποιο τρόπο σας προσέβαλαν, ζητώ την άδειά σας να αποσυρθώ.
-Χαίρε Γκαμιά Ακρίτα.
-Να σε δω το απόγευμα της Τετάρτης στον σπίτι μου, ακούστηκε αυστηρή η φωνή του Μάγιστρου Άραχνου.
-Στις διαταγές σας , απάντησε ο Γκαμιάς, και υποκλινόμενος απομακρύνθηκε από την αυτοκρατορική συντροφιά.

Τα μαλακά παπούτσια που φορούσε, δώρο της Γκαβλιάρας, της αρχόντισσας από την Εσίβη, δεν άφηναν κανέναν θόρυβο να ακουστεί, καθώς ανέβαινε προς το πανδοχείο του Βρέξιανς. Σε ένα σημείο του, ο δρόμος σε άφηνε να δεις όλο τον Κεράτιο κόλπο. Ο καταγάλανος καλοκαιρινός ουρανός, καθρεπτίζονταν στα νερά του Βοσπόρου, και η αύρα φούσκωνε τα πανιά σε δύο περίλαμπρα σκαριά, - αυτοκρατορικούς δρόμωνες που έπλεαν με κατεύθυνση νότια για να συναντήσουν, κάπου στο Αιγαίο τον αυτοκρατορικό στόλο. Σε έναν από αυτούς , - αυτόν με την πολύχρωμη ριγωτή σημαία δίπλα από τον neo-βυζαντινό αετό -, η καπετάνισσα Κοκόβι με ένα περιδέραιο από τα βαλσαμωμένα άχαμνα των εχθρών της αυτοκρατορίας, που έπεσαν στα χέρια της, έδινε τις τελευταίες οδηγίες προς το πλήρωμα.

Στο καπηλειό, κάτω από το πανδοχείο του Βρέξιανς επικρατούσε μία σπάνια ηρεμία. Μόνο ξένοι έμποροι, που από τα ρούχα τους καταλαβαίνεις ότι ήταν από την neo-Βενετία, που συζητούσαν έντονα για το τελευταίο κουτσομπολιό που βασάνιζε την Βασιλεύουσα αλλά και τα chat σε παγκόσμιο επίπεδο την σχέση του Παλατιού, με τον κινέζο μάγο και βασανιστή περιστεριών Τσακιί Τσού Ψι Λι.
Και μία παρέα Πατζινάκοι αρκουρδιάριδες, που σίγουρα θα ήρθαν για τα πολλά πανηγύρια του καλοκαιριού, έπιναν, μέσα στην πνιγηρή ατμόσφαιρα του απομεσήμερου.
Ο Γκαμιάς βρήκε ένα γωνιακό τραπέζι, κάθισε και άρχισε να αναπολεί τα όσα συνέβησαν από την τελευταία φορά που αποκαμωμένος από την κούραση του μακρινού του ταξιδιού προσπάθησε να φάει και να πίνει σε τούτο εδώ το καπηλειό, κάπου ένα χρόνο πριν.....

ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΙΣΩ...
Κωνσταντινούπολη, καλοκαίρι 912 μ.J.
Έπαυλη του Έπαρχου (διοικητή της Κωνσταντινούπολης)


Η βαριά πόρτα της έπαυλης του Έπαρχου, άνοιξε μετά το συνθηματικό κτύπο και το αποτύπωμα του αντίχειρα του εκατόνταρχου Γκαβλιάρη στην οθόνη επαφής, του συστήματος ασφάλειας.
Ο εκατόνταρχος της αυτοκρατορικής φρουράς πέρασε μέσα ακολουθούμενος από τον Γκαμιά.
-Σε περιμένουν Γκαμιά Ακρίτα, εύχομαι να αντιμετωπίσεις το καλό, χαίρε.
-Παράξενα ηχούν τα λόγια σου, Χαίρε Εκατόνταρχε Γκαβλίαρη και όλες οι δουλτσινέες στα πόδια σου!
Ο αξιωματικός εξαφανίστηκε σαν σκιά, αφήνοντας μια βρωμιά από την απλυσιά χρόνων και ο Γκαμιάς έμεινε μόνος στον αυλόγυρο, ακούγοντας το σιγανό κελάρυσμα από την βρύση του κήπου.
Ατένισε προς την έπαυλη και στο λιγοστό φως της καλοκαιριάτικης νύχτας είδε κάποια σκιά να τον πλησιάζει από τα δυτικά του κήπου. Ηταν ο Κινέζος Τσάκιι Τσου Ψι Λι που τον τελευταίο καιρό, έχοντας τις ευλογίες της Αυτοκράτειρας Γκτρίμπλες, είχε γίνει ο «εξ απορρήτων» του Έπαρχου Αραχνου.
Αυτό είχε σαν συνέπεια να εξαφανιστούν τα περιστέρια από την Βασιλεύουσα, γιατί κατά πως συζήταγαν στα καπηλεία τα χρησιμοποιούσε για κάθε λογής μαγείες και όργια!
-Καλησπέρα σας ξένε, παρακαλώ την εξοχότητα σας να με ακολουθήσει.
Γύρισε προς το μέρος, από όπου ακούστηκε η στριγκή φωνή του Κινέζου και ακολούθησε την γερασμένη φιγούρα που του έδειχνε τον δρόμο.
Πέρασαν τον μεγάλο χώρο υποδοχής, (που ηταν γεμάτος ανάκλιντρα με όμορφες παλλακίδες και ψυχοκόρες και ο Γκαμιάς στάθηκε λίγο ρίχνοντας κλεφτές ματιές σε ότι άφηναν να φαίνεται το λιγοστό φως και τα ακόμη λιγότερα ρούχα. ) που προμήθευε στον ¨Έπαρχο ο Τζοϋκιλεράνοφ ο Βούλγαρος νταβατζής, επειδή ο έπαρχος τον έσωσε από την κρεμάλα.
Ο Κινέζος γύρισε προς το μέρος του και τον κοίταξε πονηρά και στην συνέχεια μπήκαν σε ένα τυφλό δωμάτιο με ένα μεγάλο μακρόστενο τραπέζι.
Κάποια στιγμή η κάμα μου θα καρφωθεί στα σωθικά σου, Κινέζικο θρασίμι σκέφτηκε ο Γκαμιάς. Αλλά έκανε τον Κινέζο και συνέχισε.
Στους λείους τοίχους από Θεσπρωτικό μαύρο μάρμαρο, το φως σε αντίθεση με τα σπίτια και τις επαύλεις της neo-Αραβίας αντικατοπτριζόταν λιγοστό, από τα καντηλέρια αλογόνου που τρεμόπαιζαν με το παραμικρότερο virtual από τον κλιματισμό, φύσημα του αέρα.
Μέσα σε αυτόν τον χορό από virtual φλόγες και σκιές , ο Γκαμιάς αντίκρισε τον Έπαρχο Αραχνο, τον τρίτο σε δύναμη άντρα της αυτοκρατορίας.
Γονάτισε στο δεξί του γόνυ και κατεβάζοντας την κουκούλα του μανδύα του, ακούστηκε από το ηλιοκαμένο του πρόσωπο, ο πανάρχαιος χαιρετισμός.
-Γκαμιάς Ακρίτας, άνδρας άσημος και ενδεής, αναμένω τις προσταγές σας σεβάσμιε δάσκαλε.!
-Γκαμιά Ακρίτα, πώς τολμάς να με ατενίσεις !!
Αντιγύρισε αυστηρά ο ¨Έπαρχος, με ένα βλέμμα παράξενο, που δεν μπορούσες να διακρίνεις αν επικροτούσε τα λόγια του Ακρίτα, ή αν το άκουσμα αυτού του πανάρχαιου τυπικού χαιρετισμού τον είχαν βρει απροετοίμαστο.
-Σαν ελεύθερος ταπεινός και χρηστός Ακρίτας.
-Σήκω αδελφέ μου.
Ακούστηκε ήρεμη η φωνή του άνδρα που ήξερε να δίνει προσταγές.
Με ένα νεύμα ο έπαρχος κάλεσε τον Γκαμιά να τον ακολουθήσει στα ιδιαίτερα της έπαυλης.

Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ
Ο ‘Έπαρχος προχώρησε μέσα από διαδρόμους σκεπασμένους με κάθε λογής λάφυρα από τις συνεχείς στρατιωτικές του εκστρατείες, αλλά και από τα δώρα καλής θέλησης από όλους όσους τον έγλειφαν προσμένοντας αξιώματα και χάρες.
Διασχίζοντας ένα μικρό εσωτερικό αίθριο που φωτιζόταν από δάδες και πυρσούς αλογόνου έφτασαν στα ιδιαίτερα δωμάτια της έπαυλης.
-Γκαμιά, σε φώναξα εδώ απόψε για να σε προστάξω, αποστολή δύσκολη και επικίνδυνη.
-Στις διαταγές σας, Σεβάσμιε.
Μην προσπαθήσεις να με διακόψεις για λίγο, γιατί αυτά που θα σου πω έχουν μεγάλη σημασία για την αυτοκρατορία και για το μέλλον της και το προχωρημένο ΑλτσχαΪμερ δεν μου δίνει περιθώρια επανάληψης.

Πλησίασε ένα τραπέζι , γεμάτο με διάφορες περγαμηνές, lap top, οθόνες πλάσματος και χάρτες, και η φωνή του έγινε επιτακτική, κάνοντας τον Γκαμιά να νοιώσει ανήσυχα.
-Από πού ξεκίνησες αδελφέ μου το ταξίδι της επιστροφής ;
-Απ' την Σιδώνα.
-Ήρθες στην βασιλεύουσα από τα παράλια ή από τη ενδοχώρα, Γκαμιά.
-Από τα παράλια, σεβάσμιε άρχοντα, έχει καλύτερους δρόμους και τα παράλια τις neo-Ιωνίας είναι γεμάτα με θέρετρα 5 αστέρων με όλες τις ανέσεις, και ωραία κορίτσια και είπα να μην χάσω την ευκαιρία με την άδεια σας βέβαια!!

Οι ερωτήσεις παραξένεψαν τον Γκαμιά, που συνηθισμένος να βγάζει συμπεράσματα , προσπαθούσε χωρίς αποτέλεσμα να βγάλει άκρη για τις προθέσεις του ¨Έπαρχου.
-Ακου Γκαμιά, η αυτοκρατορία περνάει δύσκολες στιγμές, ο Αυτοκράτορας πέθανε, στα νότια σύνορα μας Άραβες και Τούρκοι βιάζουν δουλτσινέες και αγοράκια και πουλάνε το πετρέλαιο προς 450 Ευροπουλόπουλα το βαρέλι, στον βορρά οι Βούλγαροι μας παίρνουν όλες τις δουλειές και μας γεμίζουν με κάθε λογής πόρνες! Ας είναι καλά οι βάρβαροι…..και στην Δύση οι νεοφώτιστοι καθολικοί Βησιγότθοι και ο neo-Πάπας το έχουνε ρίξει στις αλαξοκολιές ...
Είναι σίγουρο ότι η neo-Μακεδονική δυναστεία θα περάσει δύσκολες στιγμές με τον θάνατο του Αυτοκράτορα.
-Για αυτό θα πρέπει να κινηθείς σε όλη την επικράτεια θα ρουφιανεύεις και θα μου αναφέρεις , όλες τις κινήσεις των εχθρών που δυστυχώς είναι πολλοί.
-Σεβάσμιε άρχοντα, μου ζητάς μία μακροχρόνια περιπλάνηση σε χώρες εχθρικές και απομονωμένες και σίγουρα τα γεγονότα θα προλάβουν τις παρατηρήσεις μου.
-Γκαμιά Ακρίτα δεν σου ζητώ σε διατάζω!!.....
-Όπως διέταξα σήμερα το απόγευμα τους Δομέστικους των Σχολών Ανατολής, Νικόλαο Αρκτερικάκο και της Δύσης Ζίλλ Πσιχοτικάκο, όπως και τον Δρουγγάριο του Πλωΐμου, Ναύαρχο Μπλεμπαρμπούνη να σου παράσχουν κάθε δυνατή βοήθεια για να επιτελέσεις το έργο σου, εσύ και οι υπόλοιποι αδελφοί Ακρίτες.

Ο Γκαμιάς κατέβασε το κεφάλι του και στην συνέχεια πήρε ένα χάρτη από το τραπέζι που επάνω του απεικόνιζε την Δυτική αυτοκρατορία , από τη Βασιλεύουσα μέχρι τις neo-Ηράκλειες στήλες και από την Πελοπόννησο μέχρι την παλιά Καρχηδόνα.
-Σεβάσμιε δάσκαλε θα έχεις τα πρώτα μου νέα από το Λιμάνι της neo-Βενετίας.
-Ακρίτα αδελφέ μου, πάντα βιαστικός να έρθεις σε επαφή με τον εχθρό, αλλά όπως και προηγούμενα σου είπα , στην Βασιλεύουσα έχουν έρθει και άλλοι αδελφοί ακρίτες για να λάβουν τις οδηγίες τους. Γιαυτό την επαύριον και την τρίτη ώρα μετά το απόδειπνο θα συναντηθούμε μυστικά στο Τσιγκανηστίριο.

Ο Γκαμιάς κατάλαβε ότι η συζήτηση είχε τελειώσει και στέκοντας σε στάση προσοχής έφερε το χέρι στην καρδιά και απότεινε στον Έπαρχο τον πανάρχαιο χαιρετισμό της τόλμης της πίστης και της αρετής.





ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΥΟ
ΤΣΙΓΚΑΝΙΣΤΗΡΙΟ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ ΤΗΣ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 912 μ.J.
(8524 ΑΠΟ ΚΤΙΣΕΩΣ ΚΟΣΜΟΥ.)



Η νύχτα έπεφτε αργά πάνω από την Βασιλεύουσα , ο Γκαμιάς προσπάθησε να πλησιάσει το Τσιγκανιστήριο με τα πόδια και όσο μπορούσε πιο γρήγορα γιατί η νύχτα ακόμη και στα μέσα του καλοκαιριού ήταν αρκετά ψυχρή αυτήν την χρονιά που είχε χιονίσει στην neo-Βαγδάτη ανήμερα το neo-Ορθόδοξο Πάσχα.
Ο κόσμος κυκλοφορούσε στη πρωτεύουσα της neo-Βυζαντινής αυτοκρατορίας χωρίς προβλήματα σε όλες τις συνοικίες, χάρις σε μία καινοτομία του Εταιρίαρχου Ελαθανίδη, του στρατιωτικού αρχηγού του παλατιού - όλοι οι στρατιώτες που υπηρετούσαν στην Βασιλεύουσα ήταν υποχρεωμένοι σε δύο βραδινές αστυνομεύσεις περιοχών της πρωτεύουσας κάθε βδομάδα, και έτσι όλοι κυκλοφορούσαν ελεύθερα και με ασφάλεια.
Πέρασε τον μεγάλο κήπο έστριψε στην πλατεία πέρασε την πιάτσα των τραβεστί και των κλώνων και είδε την είσοδο του Τσιγκανιστήριου.
Γαμώτο σκέφτηκε θα πάω να χάσω τον χρόνο μου με βλακείες, αντί να κτυπήσω δυο κλώνους και να πάμε για κόλπα στού Βρεξιανς, σήμερα που τραγουδάει και ο Αλλεμάος με τον neo-LORDI Εσταριανάκο και την Φάλτσα κομπανία. Μακάρι να τελειώσουμε νωρίς μονολόγησε φτάνοντας σχεδόν στην είσοδο.
Την φυλούσαν δύο Αρμένιοι της αυτοκρατορικής φρουράς που σήμαινε, ότι στην συγκέντρωση θα υπήρχαν αρκετοί αξιωματούχοι της αυτοκρατορίας.
Καθώς πλησίαζε, σκέφτηκε την βαρεία αποστολή που θα έφερνε σε πέρας “θεού θέλωντος”.
Οι σκοποί τον άφησαν να περάσει αφού αυτές ηταν οι διαταγές τους.
Πέρασε από τη βαρεία πόρτα της εισόδου του Τσιγκανιστήριου (το τσιγκάνιo ήταν ένα παιχνίδι σαν το σημερινό πόλο.) , και κατευθύνθηκε με σταθερό βήμα προς την αίθουσα που κανονικά ήταν ο χώρος αναψυχής των ιππέων ανάμεσα από τους μεγάλης διάρκειας αγώνες.
Θα έπρεπε να είχε ρωτήσει τον Αραχνο, για το ποίοι θα παρακολουθούσαν την συγκέντρωση των Ακριτών. Σίγουρα θα υπήρχαν και αρκετοί μεγαλόσχημοι αυλοκόλακες και πραγματικά θα ήθελε να τους αποφύγει. Ηταν όμως αναγκαίο κακό , συνηθισμένο σε όλες τις πρωτεύουσες όλων των αυτοκρατοριών της εποχής του, την διοίκηση να την ασκούν λίγοι σχετικοί με το αντικείμενο και άπειροι άσχετοι αυλοκόλακες.
Στο τέλος του διαδρόμου των υποδέχτηκαν δύο Ακρίτες με τις χαρακτηριστικές τους ενδυμασίες.
-Αδελφέ μου είσαι Ακρίτας ; Ρώτησε ο πιο κοντός και γεροδεμένος.
Ο Γκαμιάς έβαλε το δεξί του χέρι με την παλάμη να ακουμπάει στην καρδία, και είπε :
-Οι αδελφοί ακρίτες με αναγνωρίζουν σαν σεμνό και χρηστό Ακρίτα.
-Αδελφέ μου γνωρίζεις ανάγνωση και γραφή τον ρώτησε ο δεύτερος της παρέας .
-Δεν γνωρίζω ανάγνωση αλλά μπορώ να συλλαβίζω πες μου το πρώτο γράμμα να σου πω το δεύτερο , αντιγύρισε ο Γκαμιάς.
Η στιχομυθία συνεχίστηκε για αρκετή ώρα μέχρι να βεβαιωθούν ότι ο Γκαμιάς ήταν μέλος της ομάδας των Ακριτών και τελικά τον άφησαν να περάσει στην αίθουσα.
Εκεί υπήρχε ένα παράξενο ανακάτωμα από αυλικούς, αυτοκρατορικούς αξιωματούχους ,ανθρώπους του στρατού αλλά και πολλούς ακρίτες.

Προσπάθησε να ξεχωρίσει τον Μάγιστρο Πολυμήχανο, ήταν όμως αρκετά δύσκολο .
Τον πλησίασε κάποιος που έμοιαζε περισσότερο με Φράγκο της συντεχνίας των χτιστών, που και έφερε τα διακριτικά της, παρά με neo-βυζαντινό ακρίτα.
-Ξάδελφε Γκαμιά, χαίρομαι που είσαι μαζί μας.
-Στοπέοσμου χαίρομαι που είσαι μαζί μας, ανταπάντησε ο Βάρδας και έσφιξε εγκάρδια τον Στοπέοσμου, μακρινό του εξάδελφο από την μεριά της μητέρας του, στην αγκαλιά του.
Αλήθεια πόσο καιρό είχε να δει την μητέρα του ;
Ξαφνικά ακούστηκε ο υπόκωφος κρότος από τα τρία χτυπήματα της ράβδου του τελετάρχη , και η επιβλητική του φωνή ακούστηκε να λέει:
-Αδελφοί Ακρίτες να εισέλθετε στην αίθουσα, οι αξιωματικοί να καταλάβουν τις θέσεις τους και να φέρουν το έμβλημα του βαθμού τους.


Ο Γκαμιάς κατευθύνθηκε προς το γεμάτο από διακριτικά μπαούλο και φόρεσε το διακριτικό έμβλημα του Στεγαστή.
Βλέποντάς τον ο Οπλονόμος του ενεχείρισε και μια μακριά σπάθη και με αυτήν υψωμένη στο δεξί του χέρι κατευθύνθηκε και κάθισε δίπλα στην πόρτα της εισόδου.
Ο Τελετάρχης άρχισε να καλεί διάφορους αξιωματούχους του κράτους και του τάγματος και τέλος ακούστηκε να λέει :
-Αδελφοί μου, όρθιοι, εισέρχεται ο σεβαστός προκαθήμενος του τάγματος μας Μιχαήλ Πολυμήχανος, άρχων των Ακριτών, έπαρχος της Βασιλεύουσας, Ιππότης της Ανατολής.
Όλα τα μάτια έπεσαν στον Μάγιστρο του Τάγματος των Άκριτων και μια απόλυτη σιγή βασίλεψε στην αίθουσα.
Ο Γκαμιάς άδραξε την ευκαιρία να περιεργαστεί την αίθουσα που τους φιλοξενούσε, για αυτήν τη μυστική τους σύναξη.
Ήταν ένα μακρόστενο δωμάτιο με επιχρισμένους τους πλίνθινους τοίχους, που τους κοσμούσαν πρόχειρα τα λάβαρα και τα σύμβολα του τάγματος, στα αριστερά και στο βάθος κάθονταν όλοι οι Ακρίτες από την Αραβία και την Μεσαραβία……….

ΛΕΣΒΟΣ.( ίδια μέρα, νωρίς το απόγευμα)

Έτρεχαν δαιμονισμένα στους στενούς δρόμους της Μυτιλήνης, σε αυτόν τον αυτοσχέδιο αγώνα ταχύτητας.
Οι μανάδες προσπαθούσαν να μαζέψουν τα παιδία τους, μην τα φάει το μαύρο σκοτάδι και οι λιγοστοί μαγαζάτορες διαολόστελναν τον Γουιζαρντάκο, τον Διοικητή του νησιού και τον Λογγοβάρδο φιλοξενούμενο του, πρίγκιπα Εντζο Φερράρι που με τα καμώματα τους είχαν αναστατώσει το νησί. Σουζάρωντας με την meta-super bike των 3 λίτρων και εκμεταλλευόμενος την στενότητα του δρόμου ο Γουιζαρντάκος, είχε φτάσει σχεδόν στις παρυφές του λόφου που βρισκόταν το Καστρί. Ο Φερράρι μη γνωρίζοντας τους δρόμους και με δυσκολία να κρατήσει τα 850 άλογα της νέας 4000 είχε μείνει 150 με 200 μέτρα πίσω!
Από τις ντάπιες του κάστρου ιπποκόμοι και δουλτσινέες, παρακολουθούσαν αυτόν τον ανούσιο αγώνα βάζοντας στοιχήματα υπέρ η κατά του ενός η του αλλού!

Από το παράθυρο της και φανερά ενοχλημένη και εκνευρισμένη, μετά από ολονυκτία virtual μάχη με τους κλώνους, η Νεμεσουλίνα περίμενε πως και πώς να τελειώσει ο Γουιζαρντάκος τον αγώνα και να ασχοληθεί με πιο σοβαρά πράγματα, δηλαδή με εκείνη !
-Νανινιιιιιιιιιι ακούστηκε η φωνή της Εστρελλίνη της κολλητης της, και αρχόντισσας από την Μεγαρίδα.
-Νανινιιιιιιιι κοίτα ένα gifaki που βρήκα… δεν πρόλαβε να τελειώσει την φράση της…
Ο δυνατός κρότος από έκρηξη, τις έκανε να σταματήσουν την βαθυστόχαστη συνομιλία τους και να τρέξουν στο μοναδικό παράθυρο του καστρόπυργου!

Ο Γουιζαρντάκος ούτε που κατάλαβε τι τον κτύπησε, η ενέδρα ήταν καλοστημένη και τα εκρηκτικά μπόλικα!
Πριν λιποθυμήσει ένοιωσε έντονους πόνους στο πόδι και μια μεγάλη τσαντίλα γιατί μετά από αυτό ο Φερράρι θα τον κέρδιζε.
Πραγματικά στην είσοδο του Καστριού είχε σταματήσει κιόλας το κόκκινο τετράτροχο τέρας.

Από τον απέναντι λόφο οι αντάρτες της “ LESVOS & CLONES RED WEB FRACTION” περίμεναν με κομμένη την ανάσα το αποτέλεσμα της neo-κλωνομαρξιστικής τους επαναστατικής δολιοφθοράς, που θα έπνιγε στο αίμα το neo-Βυζάντιο και τα εγκάθετα καπιταλιστικά γουρούνια!

Ζήτω η επανάσταση!
Ζήτω το LORD of the RINGS!
Κάτω οι web-πολισμάνοι!
Θάνατος στους νέο-Americans!

Φώναξαν και αποσύρθηκαν προς τα λημέρια τους, για αν συνεχίσουν μιαν ανοιχτή παρτίδα πρέφα που άφησαν στην μέση.
Σήμερα ο Γουιζαρντάκος, αύριο το νησί, σε λίγο τρέμε Κόσμε σκέφτηκε ο Βιβλιοκομόπουλος ο Κόκκινος.

Η Νεμεσουλίνα δεν είχε καιρό για χάσιμο, ο Γουιζαρντάκος καλά να πάθει αφού δεν την παντρευότανε, τώρα ήταν ευκαιρία που θα είναι για αρκετό καιρό στο νοσοκομείο, να πάρει την κατάσταση στα χέρια της ….
Αχ Θεέ, είσαι μεγάλος, σκέφτηκε!
-Εστρελλινιιιιιιιιιιιιιιι γρήγορα μωρή, για συνδέσου με τον Βοστόνιαν, για να δούμε πως θα πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας!!!
-Ο.Κ.εικ Νεμεσουλινιιιιιιιιιιιιιιιι αμέσως! Αλήθεια, μήπως έχεις τα στιχάκια από τα Παπάκια?
-Έλεος ρε Εστρελλινινινινιιιι, εδώ μας χτυπάνε οι κλώνοι, μας σκοτώνουν το αγαπουλινίνι μας οι κόκκινοι και εσύ με τα παπάκια…
-Αχ 1, 2, 3, ωπ τοριξα στο σορολόπ …όλοι εδώ μέσα είσαστε……μονολόγισε το Νεμεσουλίνι και βγήκε από το δωμάτιο…


Κεντρικό Αιγαίο, Αυτοκρατορικός Δρόμωνας «Βαν Ντάϊκ» την ίδια περίπου ώρα!

-Καπετάνισσα, Καπετάνισσα !
Η Κοκόβι έφτιαξε το πουκάμισο της για να κρύψει το πλούσιο στήθος της, χαμήλωσε την ένταση από το λαπ τοπ και φώναξε:
-Εμπρός.!
Στην πόρτα εμφανίστηκε η λοστρόμος του πλοίου, η Δεβορακοπούλου. Κοίταξε την Καπετάνισσα με χείλια μισάνοιχτα –μυαλά μεσάνυχτα και ποδιά ολάνοιχτα σε στάση ανάπαυσης, αναπολώντας μια νύχτα αχαλίνωτου σεξ στην Μύκονο, στην τελευταία της άδεια!
-Καπετάνισσα, επείγον μήνυμα από το ναύαρχο!
-Και τι λέει μωρή τζιβιτζιλού!!! λοστρόμε ήθελα να πω !
-Πρέπει να πάτε στο πλοίο του για επείγουσα σύσκεψη Καπετάνισσα!
-Γρήγορα λοιπόν μωρή Δεβορακοπούλου φέρε νερό ζεστό, αρώματα από την Εσίβη και καθαρές πετσέτες από τη Μασσαλία, να με κάνεις μπάνιο, και βουρ για τον δρόμωνα του Μπλεμπαρμπούνη.

Την ίδια στιγμή, στην ναυαρχίδα ο Αρκτερικάκος και ο ναύαρχος Μπλεμπαρμπούνης ενημερώνονταν από τον Ζίλλ Πσιχοτικάκο για την κατάσταση στην Λέσβο!

-Δηλαδή ρε Ζιλλ είπε ο Αρκτερικακος δεν σε έχουν πάρει χαμπάρι ακόμα?
-Όχι ρε Νικόλα απάντησε Πσιχοτικάκος τίποτα είμαι 10 μέρες στο νησί και αυτοί τον χαβά τους, ελατέ γρήγορα γιατί θα το διαλύσει το μαγαζί η Νεμεσουλινα….
-Να βγείτε στην Ερεσό το αργότερο μέχρι αύριο το βράδυ, είναι δυνατόν ναύαρχε!
-Ζιλλ, θα είσαι εκεί; Απάντησε ο ναύαρχος.
-Ναι θα είμαι για να διασφαλίσω το προγεφύρωμα! Η Κοκοβι πρέπει να αποκλείσει το λιμάνι της Μυτιλήνης;

Πάνω από την Ερεσό ένας στόλος Α.Τ.Ι.Α. από το 4000 μ.J. έκανε την εμφάνιση του, μέσα απο μία χωροχρονική τρύπα!

Μέσα από το μεγαλύτερο ο X-SEED………………η συνεχεία στο επόμενο!

ΥΓ
ΓΚΑΒΛΙΑΡΗΣ= ο έχων ισχυρό σαρκικό πόθο
ΓΚΑΒΛΙΑΡΑ= η έχουσα ισχυρό σαρκικό πόθο
ΓΚΑΜΙΑΣ= ο γαμέτης
ΓΚΟΛΟΥΜ= μεσαιωνικός εβραίο πολωνέζικος Φρανκεστάϊν
ΤΖΟΪΔΕΣ= μπυροπίνοντες Ιντερνετικοί Αυτοκρατορικοι φρουροι
ΒΡΕΞΙΑΝΣ= κάπελας
ΜΑΓΙΣΤΡΟΣ ΑΡΑΧΝΟΣ = ένας από τους δυο Μάγιστρους φημισμένος για το κακό του χιούμορ!
ΜΑΓΙΣΤΡΟΣ ΠΟΛΥΜΗΧΑΝΟΣ= ο άλλος από τους δυο Μάγιστρους φημισμένος ιππέας και αρματηλάτης.
ΓΚΡΟΚΕΡΟΥΣ ο ΜΠΥΡΟΓΕΝΝΗΤΟΣ= αυτοκράτορας, όταν γεννήθηκε η μαμή αντί να τον πλύνει με νερό τον έπλυνε με μπύρα εξ ου και το Μπυρογέννητος
ΓΚΤΡΙΜΠΛΕΣ= μάνα του Μπυρογεννητου, γνωστή για τις σχέσεις της με ομάδες υποστήριξης Α.Τ.Ι.Α. και άλλων συναφών με το Διάστημα σεχτών.
ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΜΠΕΙΛΙΣ Α! Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ= πατριάρχης της Βασιλεύουσας γνωστός για τους μυστικούς λογαριασμούς σε τράπεζες της neo-Ελβετίας, με χρήματα από ιντερνετικά τρισάγια, ευχές, γάμους κλπ
ΚΟΚΟΒΙ = καπετάνισσα του Αυτοκρατορικού στόλου, γνωστή και ως Πανταχού Παρούσα
ΤΣΑΚΙΙ ΤΣΟΥ ΨΙ ΛΙ = κινέζος μάγος και βασανιστής περιστεριών
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΑΡΚΤΕΡΙΚΑΚΟΣ= αρχιστράτηγος της Ανατολής πρώην αυτοκρατορικός φρουρός
ΖΙΛΛ ΠΣΙΧΟΤΙΚΑΚΟΣ= αρχιστράτηγος της Δύσης ειδικός στις ψυχολογικές επιχειρήσεις.
ΜΠΛΕΜΠΑΡΜΠΟΥΝΗΣ = αρχιναύαρχος του neo-Βυζαντίου φημισμένος για τα υπέροχα μαλλιά του.
ΤΖΟΫΚΙΛΕΡΑΝΟΦ = Βούλγαρος νταβατζής ρεμάλι και κατάσκοπος των Βουλγάρων!
ΕΛΑΘΑΝΙΔΗΣ= Εταιρίαρχος, στρατιωτικός αρχηγός του παλατιού, γνωστός υπέρμαχος του Κώδικα.
ΑΛΛΕΜΑΟΣ, ΕΣΤΑΡΙΑΝΑΚΟΣ & H ΦΑΛΤΣΑ ΚΟΜΠΑΝΙΑ= τραγουδιστάδες, τροβαδούροι αλλά και φοβεροί γλεντζέδες, προκάλυμμα για τις μυστικές τους δραστηριότητες.
ΣΤΟΠΕΟΣΜΟΥ= ξάδερφος του Γκαμιά Ακρίτα
ΓΟΥΙΖΑΡΝΤΑΚΟΣ= στρατιωτικός διοικητής ειδικός στο WEB WAR AFFAIRS, τρελαμένος με τις μηχανές και αιώνιος αρραβωνιαστικός
ΕΝΤΖΟ ΦΕΡΡΑΡΙ= Λογγοβάρδος Πρίγκιπας και κομψευόμενος φιγουρατζής, 3 φορές πρωταθλητής στο neo-GRAND PRIX.
ΝΕΜΕΣΟΥΛΙΝΙ= αιώνια & παντοτινή αρραβωνιαστικιά, ειδική στο ANTI-Cloning.
ΕΣΤΡΕΛΛΙΝΙ = Ελευσίνια πριγκίπισσα, ειδική στις neo-γλώσσες, μαθητευόμενη στο ANTI-Cloning
“ LESVOS & CLONES RED WEB FRACTION” = κόκκινοι μαχητές, κλώνοι και φανατικοί L.O.T.R.ικοι
ΒΙΒΛΙΟΚΟΜΟΠΟΥΛΟΣ Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ= neo-μαρξιστής επαναστάτης του καναπέ, φημολογείται ότι έχει 17 κλώνους.,
ΒΟΣΤΟΝΙΑΝ= κλώνος του σταθμάρχη της neo-CIA, στο neo-Βυζάντιο!
ΔΕΒΟΡΟΠΟΥΛΟΥ= τζιβιτζιλού και θηλυκός CYBER-CLONE.
X-SEED= απαχθής από εξωγήινους, νέο-μαρξιστής δεν έχουμε πολλές πληροφορίες για αυτόν



Η συνέχεια της ιστορίας φανταστικής επιστήμης, με φανταστικούς ήρωες, άσχετους διάλογους & κακόηχα nicknames!!! ΣΥΝΤΟΜΑ ΣΤΟ BLOG ΜΗΝ ΤΟ ΧΑΣΕΤΕ!